Samenvatting van:

I> Effectiveness of enhanced cognitive behavioral therapy (CBT-E) for eating disorders: study protocol for a randomized controlled trial

---

Achtergrond:
Hoewel eetstoornis niet anderszins omschreven (eetstoornis NAO) de meest voorkomende eetstoornis diagnose is in de gewone klinische praktijk, is voor deze aandoening nog geen specifieke behandelmethode ontwikkeld en bestudeerd. Enhanced cognitive behavioral therapy (CBT-E) is gepresenteerd en onderzocht als een transdiagnostisch behandelprotocol voor alle eetstoornissen, inclusief eetstoornis NAO. De eerste studies in Engeland wekken de indruk dat CBT-E effectiever is dan eerdere versies van CGT, vooral bij bulimia nervosa (BN) en eetstoornis NAO. Deze positieve resultaten moeten meer gedetailleerd worden gerepliceerd, bij voorkeur door onafhankelijke onderzoekers in verschillende landen. Als eerste Nederlands onderzoek naar CBT-E, zullen de resultaten van de huidige multi-center studie – uitgevoerd bij drie gespecialiseerde centra voor eetstoornissen- belangrijke informatie opleveren over de effectiviteit van CBT-E in verschillende domeinen van eetstoornis pathologie. Tegelijk zullen zij informatie opleveren voor de aanstaande update van de Nederlandse Multidisciplinaire Richtlijn voor het behandelen van eetstoornissen.

Methode en design:
Er zal een multicenter randomized controlled trial worden uitgevoerd. 132 volwassen ambulante patiënten (18 jaar en ouder) met een eetstoornis diagnose en een Body Mass index (BMI) tussen de 17.5 en 40 zullen random worden toegewezen aan een controle- of een interventiegroep. Patiïnten in de controlegroep krijgen Treatment as Usual (TAU; standaard ambulante behandeling zoals die wordt geleverd op de deelnemende sites). Patiïnten in de interventiegroep ontvangen 20 CBT-E sessies in 20 weken. Het gaat om een 2 (groep) × 5 (tijd) repeated measures factorial design waarin noch de therapeuten, noch de patiïnten blind zullen zijn voor de toe te passen behandelconditie. De primaire uitkomstmaat is herstel van de eetstoornis. Secundaire uitkomstmaten zijn onder meer eetstoornis pathologie, depressie en angst als algemene psychopathologie, aan gezondheid gerelateerde kwaliteit van leven, gebruik making van de gezondheidszorg en productiviteitsverlies.
Zelfwaardering, perfectionisme en interpersoonlijke problemen zullen worden onderzocht aangezien deze geregeld worden genoemd als predictoren en mediatioren van het behandeleffect. Tevens zal een economische evaluatie worden uitgevoerd vanuit een maatschappelijk perspectief. Alle relevante effecten, alsmede zowel de directe als de indirecte kosten zullen in deze evaluatie worden betrokken. Deze effecten zullen worden gemeten in Utility scores. De metingen vinden plaats voorafgaande aan de behandeling, na 6 weken, 20 weken, 40 weken en 80 weken.