Samenvatting van:

Transdiagnostische benadering.

---

In een overzicht van transdiagnostische factoren in de diagnostiek en behandeling van psychopathologie wordt eerst vastgesteld dat binnen de psychotherapie diverse therapiefactoren die losstaan van de specifieke (DSM-) diagnose al veel langer als vanzelfsprekend transdiagnostisch kunnen worden beschouwd. Zo hebben de individuele casusconceptualisatie, de vormgeving van de therapeutische relatie en een aantal andere procesvariabelen altijd los gestaan van de (DSM-) diagnose die bij de patient werd vastgesteld.

Daarna wordt een aantal specifieke interventies geschetst die gericht zijn op het beïnvloeden van problemen en kwetsbaarheden die stoornis overstijgend zijn, zoals zelfwaardering, perfectionisme, piekeren en intolerantie voor onzekerheid. Ook wordt aangegeven dat het samenvoegen en integreren van de meest relevante onderdelen van bestaande, bewezen effectieve methoden tot beloftevolle transdiagnostische interventies te kunnen leiden zodat meerdere verschillende stoornissen met hetzelfde protocol kunnen worden behandeld.

Aan het eind wordt kort stilgestaan bij het netwerkanalyse model, waarin niet meer een onderliggende ‘ziekte’ verantwoordelijk wordt gehouden voor het aansturen van symptomen, maar waarbij die symptomen in onderlinge samenhang ‘de ziekte’ zijn. Ook dit kan worden beschouwd als een transdiagnostische, of wellicht zelfs a-diagnostische ontwikkeling.