Samenvatting van:

Valenced Dual Tasking in Patients With Posttraumatic Stress Disorder

---

Achtergrond: Dual-tasking onderzoek toont aan dat emotionaliteit en levendigheid van negatieve herinneringen afnemen door tegelijk met het activeren van die herinneringen een tweede taak uit te voeren die het werkgeheugen belast. Het toevoegen van positieve emotionele waarde aan de tweede afleidende taak lijkt een beloftevolle innovatie te kunnen zijn om in het laboratorium geïnduceerde negatieve herinneringen te verzachten. Daar staat tegenover dat studies die het doel hadden deze bevindingen te vertalen naar autobiografische negatieve herinneringen binnen een PTSD populatie conflicterende effecten laten zien of methodologische onvolkomenheden kennen. De huidige studie onderzoekt het voordeel van de toevoeging van positieve emotionele waarde aan een dual tasking procedure bij PTSS patiënten.

Methode: In een cross-overdesign activeerden PTSS patiënten (N=33) hun traumatische herinnering en ondergingen vervolgens in een gerandomiseerde volgorde de volgende drie interventies: waarderen van positieve plaatjes + exposure; waarderen van neutrale plaatjes + exposure en uitsluitend exposure. Iedere afzonderlijke interventie bestond uit 4 sets van 1 minuut, waarin in een gerandomiseerde volgorde elk van de interventies 4 x werd toegepast. Voor en na iedere interventie werden emotionaliteit en levendigheid van de traumatische herinnering op een visual analogue scale (VAS-schaal) gemeten, zodat er in totaal 7 meetpunten waren.

Resultaten: In de eerste plaats vertoonde repeated measures ANOVA een tijdseffect: de negatieve herinneringen werden minder emotioneel beladen en minder levendig nadat de drie interventies bij elkaar waren opgeteld. In de tweede plaats liet repeated measures ANCOVA geen aanwijzingen zien voor verschillen tussen de condities. Conclusie: We vonden geen aanwijzingen dat het toevoegen van positieve emotionele waarde aan een dual-tasking procedure voor PTSS patiënten voordeel bood.