Samenvatting van:

De gedragstherapeutische protocollaire behandeling van paniekstoornis met agorafobie

---

Protocollen die bestaan uit paniekmanagement en exposure in vivo zijn weliswaar effectief, maar ze zijn niet optimaal. Er wordt voorgesteld dat deze protocollen zodanig worden uitgebreid dat de behandelaar op diverse momenten keuzes moet maken om de behandeling zoveel mogelijk op zijn patiënt toe te snijden.
Theoretiche noties uit de experimentele psychologie zijn de inspiratiebronnen van deze keuzemomenten.